اصول اولیه نگهداری طوطی کوتوله :
برای شروع باید با اصول اولیه نگهداری از این پرنده آشنا شوید.
برای دوستانی که برای اولین بار میخواهند لذت نگهداری از این پرنده را تجربه کنند
گونه صورت هلویی را پیشنهاد میکنم زیرا طبیعت ملایم تری نسب به گونه فیشر دارند.
صورت هلویی پرنده ای کوچک از خانواده طوطی هستند که زادگاه آن غرب آفریقا میباشد.
این موجودات بعنوان پرندگان خانگی بسیار محبوب و تکثیر آنها نیز بسادگی امکانپذیر است.
انتخاب طوطی کوتوله مناسب :
هنگامی که این نوع طوطی کوچک معرفی شد
بسیاری از مشتاقان پرندگان خواستار این پرنده برای کلکسیونهای خود شدند
و بهترین و ساده ترین گونه را یک صورت هلویی جوان میدانستند
زیرا نگهداری از آن آسان بوده و رفتار این پرنده نیز جذاب و دوست داشتنی است .
رنگ های بسیار متنوع و متفاوتی از این پرنده موجود است
و هر چه پرنده جوانتر باشد راحت تر به محیط جدید عادت میکند و رام میشود.
در حال حاضر نیز توصیه میشود برای شروع و شناخت این پرنده
حتما با یک جفت صورت هلویی که رفتار ملایم تر و ارام تری دارند شروع کنید.
این گونه فوق العاده جذاب و دوست داشتنی است.
اطمینان از سلامت طوطی کوتوله :
برای اطمینان از سلامت پرنده ابتدا باید از یک فروشنده معتبر
اقدام به خرید کرده و هنگام خرید به دقت پرنده را بررسی کنید.
یک پرنده سالم باید هوشیار باشد و در برابر محرک ها عکس العمل نشان دهد
سرحال بوده و پرها درخشان و تمیز و پر باشند و استخوان سینه بیرون نزده باشد.
چشم ها باید براق و شفاف باشد و هیچ گونه ترشحی نداشته باشد.
پوست بینی صاف و ترشح نداشته باشد و پرهای اطراف مخرج پرنده حتما باید تمیز باشد.
از خریدن پرنده ای با پرهای پف کرده و یا چشم های بسته یا نیمه باز خودداری کنید.
همچنین پرنده ای که سر را نمیتواند ثابت نگهدارد یا سر را زیر بال قرار میبرد خوب نیست.
پرندگان استاد مخفی کردن علائم بیماری هستند زیرا در طبیعت پرنده بیمار
از طرف همنوعان طرد میشود ، پس اگر پرنده علائمی را نشان دهد بسیار بیمار است.
بعد از این که پرنده را انتخاب کردید آن را مستقیما در ارتباط با دیگر پرندگانتان قرار ندهید
و حداقل به مدت یک ماه در قفس جدا از او نگهداری کنید تا از سلامتش مطمئن شوید.
اگر نشانه های بیماری در پرنده مشاهده کردید آن را در محل گرم و ساکتی قرار دهید
و با غذاهای مورد علاقه اش تغذیه شود.
فرنی گرم میتواند مفید باشد و قبل از حاد شدن بیماری با دامپزشک مشورت کنید.
تعیین جنسیت طوطی کوتوله :
مسلما هنگامی که پرنده ای را خریداری میکنید دوست دارید جنسیت آن را تعیین کنید
و همانطوری که گفته شد بیشتر گونه ها مونومورفیک ( شباهت نر و ماده ) هستند
ولی با این وجود برخی نشانه ها میتواند تا حدودی شما را به جنسیت پرنده آگاه کند.
عموما پرنده ماده سر بزرگ و پهن تری دارد و استخوان لگن در ماده بزرگ و پهن است.
تست لگن برای تشخیص جنسیت :
پرنده را به پشت روی کف دست بخوابانید و با انگشت شست و انگشت کوچک
بالهای پرنده را باز کنید و سر پرنده را بین انگشت دوم و سوم خود نگه دارید.
حال با دست دیگر میتوانید استخوان لگن را پیدا کنید
درست بالای دم دو استخوان بیرون زده اگر فاصله این استخوانها کم باشد
و انگشت بین آن نرود احتمالا پرنده نر است و اگر فاصله آنها زیاد باشد پرنده ماده است .
این تست میتوان با دقت حدود 50 درصد مفید باشد.
توجه کنید که اگر پرنده به دست شما عادت ندارد این تست باعث استرس پرنده میشود.
رفتار و تشخیص جنسیت :
از نوع رفتارهای پرندگان نیزمیتوان جنسیت را حدس زد
به عنوان مثال پرنده ماده هنگامی که روی چوب مینشیند پاها را بازتر میگذارد
و در درگیریهای که پیش میاید معمولا جنس نر است که عقب نشینی میکند .
جنس ماده معمولا به لانه وابسته تر است و برای حفظ آن می جنگد
و در زمان جفتگیری معمولا مواد مخصوص لانه سازی را زیر پرهای خود جمع میکند.
اگر برای خرید به مغازه رفتید معمولا مغازه دارها با اطمینان جنسیت آنها را اظهار میکنند .
رنگ پرها و تشخیص جنسیت :
معمولا بر اساس رنگهای پرها جنسیت را مشخص میکنند
(معمولا رنگ پرهای جنس نر پر رنگ تر است ولی راه دقیق برای قضاوت نیست)
تنها راه دقیق برای تعیین جنسیت این نوع طوطی ها آزمایش دی ان ای است.
که در حال حاضر امکان آن بسیار در ایران محدود است .
روش ابن سینا در تشخیص جنسیت :
یه سوزن ته گرد بردارین و سر اون رو با یه نخ گره بزنید.
پرنده را برعکس به روی کف دست خود بخوابانید و نخ را طوری بگیرید
که ته سوزن تقریباً نزدیک مقعد طوطی کوتوله قرار بگیرد، مانند پاندول ساعت .
نخ باید کاملاً ثابت بوده و شما چند ثانیه باید صبر کنید.
اگر نخ بصورت دایره ای شروع به حرکت کرد طوطی کوتوله شما ماده است.
اگر نخ بصورت چپ به راست و یا راست به چپ حرکت کرد طوطی شما نر است !
قفس مناسب برای طوطی کوتوله :
قفس ها در ابعاد بسیار متفاوتی موجود است .
هدف شما از نگهداری پرنده مشخص میکند که از چه قفسی باید استفاده کرد.
ولی به طور کلی میتوان گفت هرچه قفس بزرگتری بتوانید تهیه کنید.
حداقل ابعاد قفس 90 سانتیمتر طول و عرض 40 و ارتفاع 60 سانتیمتر است.
بهتر است از دو ظرف غذا و دو ظرف آب استفاده شود و روزانه تعویض و شسته شود .
ظروفی که برای میوه و سبزیجات استفاده میشود بهتر است روزانه شسته شود .
گاهی اوقات ظرف دانه ها بنظر پر می رسد ولی بیشتر ان را پوست اشغال کرده است.
باید در نظر داشت که پرنده علاقه زیاد به جویدن دارد و میتواند قسمتهای چوبی را بجود.
از ظرف آب تیوپی استفاده کنید زیرا بسته است و آلودگی کمتر روی آن تاثیر دارد.
اگر پرنده به ظرف تیوپی عادت ندارد در ابتدا از ظرف عادی ابخوری استفاده نمائید
و سعی کنید کم کم پرنده را به ظرف های تیوپی عادت دهید.
همیشه زبانه ظرف را چک کنید که آب در آن باشد گاهی اوقات آب در دهانه ان گیر میکند.
انها استاد فرار از قفس هستند و براحتی هر روزنه ای را پیدا کرده و فرار میکنند.
انها نباید با پرندگان دیگر در یک قفس نگهداری شوند زیرا به پرندگان کوچک آسیب میزنند.
هیچ وقت آنها را با پرندگانی از قبیل قناری ، فنچ ، باجی و حتی عروس هلندی تنها نگذارید.
علاوه بر قفس باید فکر ظرف غذا و آب و پرچ (چوبی که روی آن بنشیند) را بکنید.
از پرچ هایی (چوبی یا پلاستیکی) با قطر متفاوت استفاده کنید تا پای پرنده خسته نشود.
پرنده شما برای حفظ سلامتی خود احتیاج به فعالیت دارد.
زیرا طوطی های کوتوله برزیلی پرندگانی بسیار پر جنب جوش هستند
و احتیاج به قفس بزرگ و اسباب بازیهای زیاد و متنوع ای برای سرگرمی دارند.
برای اینکه پرنده را تشویق به فعالیت کنید باید اسباب بازی مناسب داخل قفس قرار دهید.
تاب ، نردبان ، نی های بامبو ، پوست میوه نارگیل میتواند انتخابهای خوبی باشند.
البته این اسباب بازیها بعد از مدتی برای پرنده تکراری می شوند و باید آنها را تعویض کنید .
معمولا این اسباب بازیها توسط پرنده فروشیها عرضه میشود .
رژیم غذایی طوطی کوتوله :
بعد از اینکه پرنده به خانه جدید عادت کرد
رژیم غذایی او باید شامل مخلوط دانه ها مانند : شامل ارزن درشت ،
تخمه کتان ، تخم گشنیز ، چهار تخم ، شاه دانه و ارزان دو برابر کل بقیه دانه ها باشد.
میوه و سبزیجات تازه حتما" برای سلامت پرندگان شما لازم است و دقت نمائید
که حشره کش های روی میوه و سبزیجات میتواند برای پرندگان شما خطرناک باشند.
هویج رنده شده و دانه ذرت معمولا مناسب است و اگر سبزیجات و میوه
به طور مداوم در رژیم غذایی موجود باشد احتیاج به ویتامین بصورت جداگانه نیست.
البته ویتامین جداگانه صدمه ای به پرنده نمیزند.
غذاهای خشک کودکان با پروئین مانند برشتوک و سرلاک میتواند منبع خوب پروتئین باشد.
وجود کف دریا و یا بلوک معدنی در قفس لازم است و باعث تامین مواد معدنی میشود.
خوشه ارزن میتواند به عنوان غذای تشویقی استفاده شود.
توجه کنید که رژیم تمام دانه باعث چاقی و صدمه به کبد پرنده و گاهی مرگ میشود.
این پرنده باید رژیم متنوعی داشته باشد و تعداد محدودی از سبزی و میوه مناسب نیست .
در مورد رژیم پرنده به این نکات حتما دقت کنید :
اگر پرنده را تازه خریداری کردید
ابتدا از همان رژیم غذایی که قبلا استفاده میکرده استفاده کنید
و تا هنگامی که به خانه جدید عادت نکرده اقدام به تغییر رژیم غذایی نکنید.
زیرا تغییر رژیم عذایی باعث وارد شدن استرس بیشتر به پرنده میشود.
تغییر رژیم غذایی را بسیار تدریجی انجام دهید و پرنده را تحت فشار نگذارید .
این پرنده ها نسب به تغییر غذا بسیار حساس هستند.
تغییر رژیم تمام دانه به مخلوط دانه و میوه و سبزیجات میتواند بسیار مفید باشد .
موادی مانند چربی ، شکر و نمک برای پرنده ها بسیار مضر است.
تخم مرغ رو بشورید و آب پز کنید بعد پوست ان را کنده و بگذارید پوست کاملا"خشک شود.
بعد تخم مرغ را همراه مقدار خیلی کمی از زرده رنده کرده و پوست تخم مرغ
را با مخلوط کن آسیاب کرده و هر بار که تخم مرغ یا هویج رنده شده و ... به او میدهید
مقداری از ان را هم روی غذایش بپاشید .
تکثیر و تولید مثل طوطی کوتوله :
شرایطی که شما فراهم میکنید و طبیعت تعیین میکند که جفتگیری انجام شود.
اگر امکانش را دارید یک گروه طوطی را برای انتخاب جفت کنار هم قرار دهید
الزاما یک نر و ماده تشکیل جفت را نمیدهند و ممکن است هیچ گاه جفتگیری انجام نشود.
برای مهیا کردن شرایط جفتگیری :
1- در فصل پائیز یک جعبه به ابعاد 15×15 و ارتفاع 25 سانتیمتر بعنوان لانه تهیه کنید.
2- در تهیه مواد لانه سازی شامل : برگ نخل ، روزنامه ،علف و کاه خشک دقت کنید
در این مواد از حشره کشهای مضر استفاده نشده باشد.
3- فراهم آوردن محیط آرام و خلوت برای تولید مثل طوطیهای کوتوله بسیار اهمیت دارد .
معمولا پرنده با استفاده از مواد لانه سازی لانه را پر میکند و یک حفره تونل در آن ایجاد میکند.
پرنده ماده معولا بین 4 الی 6 تخم میگذارد و به مدت 21 تا 24 روز روی تخمها میخوابد
تا تخم شکسته شود و جوجه ها بیرون بیاید.
اگر ماده بیش از 8 تخم گذاشت و بیش از 24 روز روی تخم خوابید باید بشما تبریک گفت
چون دو پرنده ماده را با هم جفت کرده اید و تخم ها بدون نطفه هستند!
در جفتهای واقعی جنس نر نیز در خوابیدن روی تخم کمک میکند و از لانه مراقبت میکند
و در اغلب اوقات در ورودی لانه نگهبانی میدهید.
گیر کردن تخم : در صورتی که احساس کردید پرنده تان بیقرار است
و تخم گیر کرده میتوانید مقعدش را چرب کرده و با بخار ملایم محل را گرم کنید
و سپس با دست و بسیار ملایم از بالا بسمت پایین فشار دهید .
مراقب باشید فشار به حدی نباشد که تخم بشکند زیرا بسیار خطرناک و کشنده است .
در صورتی که مقعد بهمراه تخم بیرون امد نگران نباشید خودش به حالت اول باز میگردد .
وقتی جوجه ها از تخم بیرون آمدند پدر و مادر با هم شروع به غذا دادن به انها میکنند.
در این زمان فراهم کردن غذاهای پر پروتئین که قابل هضم باشند به والدین کمک میکند
و سرلاک کودک ، سوپ ، شوربا ، جو و غذاهای آماده میتوانند انتخاب خوبی باشند.
جوجه ها پس 5 الی 6 هفته پر اورده و تا ۲ هفته بعد نیز توسط والدین مراقبت میشوند.
اگر والدین روی تخمها نمیخوابند یا به جوجه ها غذا نمیدهند علت آن است
که این جفت برای اولین بارشان بوده هنوز توانایی نگهداری از تخم ها و جوجه ها
را نداشته باشند و ممکن است در دفعات بعدی موفق به انجام این کار شوند.
نکات مهم بهداشتی در نگهداری طوطی کوتوله :
این پرنده نسبت به شرایط جوی خیلی حساس نیست
و کافی است در مرض سرما و گرمای زیاد و جریان هوا ( باد ) نباشند.
حمام کردن باعث میشود پرها در شرایط بهتری باشند.
ظرف حمام برای شستشوی پرنده لازم است و پرنده از حمام گرفتن خوشش میاید.
در غیر این صورت میتوانید از اسپری آب استفاده کنید .
بهترین ساعت برای اینکار میان روز است و پرنده میتواند در آفتاب خود را خشک کند.
اگر پرنده در مدت چند دقیقه کمی خشک نشد از حرارت ملایم سشوار استفاده کنید .
اگر پرنده در کنار آشپزخانه نگهداری میشود باید توجه داشته باشید
که بخار ( با قرار دادن ظروف روی اجاق گاز تولید میشود) بسیار خطرناک و کشنده است.
اگر تغییری در سلامت پرنده مشاهده کردید یا احساس کردید پرنده بیمار است
حتما به سرعت به دامپزشک مورد نظر خود مراجعه کنید.
اگر میتوانید پرنده را از دیگر پرنده ها جدا کنید تا احتمال انتقال بیماری کاهش پیدا کند.
بهتر است قبل از بروز چنین مشکلی یک دامپزشک متخصص را در نظر گرفته باشید.
نکات جالب و پیشنهادی در مورد طوطی کوتوله :
جفتگیری : مثل سایر پرندگان نر بر پشت ماده سوار شده و جفتگیری را انجام میدهد.
بهتر است برای داشتن جوجه های سالم و قوی از یک جفت همنوع استفاده کنید .
اشیانه : لانه های موجود در بازار برای این نوع طوطیها کوچک بوده و بهتر است
خود شما اقدام به ساخت لانه کنید و حتما چاله ای برای تخم داخل ان ایجاد کنید .
سعی کنید تمام لوازم درون قفس از چوب باشد تا انها احساس بهتری داشته باشند .
نوک گرفتن : نوک گرفتن نشان جفت شدن نیست و در همنوعان هم دیده میشود .
موسیقی : علاقه بسیار زیادی به انواع سبک موسیقی دارند
و میتوانید با گذاشتن روزانه ۱-۲ ساعت موسیقی رابطه خوبی با انها برقرار کنید .
سر و صدا : گاهی اوقات این پرندگان بیش از حد اواز میخوانند و جیغ میکشند.
در کل سر و صدای انها از مرغ عشق ها بیشتر است .
زمانی که این صداها به اوج رسید و طاقت ندارید میتوانید برای مدتی روی قفس
را با پارچه ای بپوشانید تا تاریکی انها را وادار به سکوت نماید .
افسردگی : در صورتیکه یکی از جفت ها تلف شود حتما جفت جدیدی تهیه کنید
تا پرنده تان دچار افسردگی نشده و پرهایش را نکند و مهمتر اینکه او هم تلف نشود .
نقش رنگها : این نوع طوطی عاشق رنگ قرمز است و شما میتوانید
در رنگ امیزی وسایل بازی و زندگی این طوطی و حتی پوشالها از قرمز استفاده کنید .
طوطی برزیلی کوتوله African lovebird :
قدمت نگهداری برخی گونه های این پرنده به 400 سال میرسد
و برخی اخیرا مورد توجه قرار گرفته اند.
نام علمی این پرنده agapornis است و علت نام مرغ عشق افریقایی این است
که پرنده نر و ماده ساعت ها نشسته و پرها و بال های یکدیگر را تمیز و آراسته میکنند.
این پرنده از خانواده طوطی هاست و 9 گونه از آن شناخته شده است .
بعضی گونه های طوطی کوتوله به وفور یافت میشود :
در ایران نوع فیشر فراوان است و به آن به اشتباه طوطی برزیلی گفته میشود
در صورتیکه زادگاه این پرندگان قاره آفریقا میباشد و برخی گونه های نیز دیگر نادر است.
از این 9 گونه ، 3 گونه دیمورفیک (جنس نر و ماده از لحاظ ظاهری قابل تشخیص اند )
و ۶ گونه مونومورفیک (جنس نر و ماده از لحاظ ظاهری یک شکل اند ) هستند.
۳ گونه دیمورفیک (جنس نر و ماده از لحاظ ظاهری قابل تشخیص) عبارتند از :
ماداگاسکار ؛ صورت قرمزی ؛ آبیسینیان
طوطی کوتوله یا مرغ عشق ماداگاسکار (madagascar):
نام علمی این گونه Agapornis Cana میباشد که به سر خاکستری مشهور است.
در جنس نر سر و سینه و گردن پرنده برنگ خاکستری بوده
و بالها و پشت سبز تیره است و نوک و پاها به رنگ خاکستری روشن میباشد .
در جنس ماده رنگ پرها در سراسر بدن سبز رنگ میباشد.
همانطور که از نام پرنده واضح است زیستگاه اصلی این پرنده جزیره ماداگاسکار است
و در جزایر اطراف آن نیز یافت میشود.
این گونه سالها آزادانه به کشورهای دیگر صادر میشد ولی صادرات آن ممنوع است
و باعث شده در سالهای اخیر این پرنده کمیاب شود.
زیرا این پرنده در اسارات به راحتی تولید مثل نمیکند و علت آن است که در طبیعت
این پرندگان در کلونی های بزرگ زندگی میکنند و جفت خود را انتخاب میکنند
که معمولا در حالت اسارت این چنین نیست و تکثیر معمولا موفقیت آمیز نیست.
طوطی کوتوله یا مرغ عشق صورت قرمز (Red faced Lovebird) :
نام علمی آن Agapornis Pullaria است
و دومین گونه ایست که جنس نر و ماده با هم تفاوت ظاهری دارند.
جنس نر بدنی برنگ سبز روشن دارد و قسمت زیر بدن مایل به زرد است.
رنگ سر و تاج نارنجی مایل به قرمز است و قسمتهایی از بال آبی رنگ میباشد.
شانه ها و زیر بال ها مشکی رنگ است و نوک برنگ قرمز است و پاها خاکستری است.
در جنس ماده سر به رنگ نارنجی و زیر بال ها سبز رنگ است.
نسبت به بقیه گونه ها زیستگاه وسیعی دارد و از مرکز آفریقا تا غرب اتیوپی پراکنده شده است.
طوطی کوتوله صورت قرمزی اولین نوع مرغ عشقی بود که به اروپا وارد شد.
با وجود اینکه حدود 400 سال از زندگی قفسی این پرنده میگذرد تعداد آنها روبه کاهش است
و تکثیر در قفس بسیار کم رخ میدهد و تنها کسانی که تعداد فراوان دارند موفق به تکثیر میشوند.
طوطی کوتوله یا مرغ عشق آبیسینیان (Abyssinian) :
نام علمی آن Agapornis Taranta است که به سیاه بال نیز مشهور است .
بدن جنس نر سبز رنگ است و قسمت پیشانی و فاصله بین نوک و چشم ها
و یک حلقه دور چشم برنگ قرمز ارغوانی است و زیر بالها مشکی میباشد .
جنس ماده رنگ قرمز در سر و صورت را ندارد وزیر بال سبز یا مخلوط سبز و مشکی است.
این گونه ساکن کشور اتیوپیست و اخیرا" علاقه مندان آنها را به قفسهای خود آورده اند.
این گونه بصورت تک جفت تولید مثل میکند و معمولا تکثیر کلونی آن با شکست مواجه میشود.
۶ گونه مونومورفیک (جنس نر و ماده از لحاظ ظاهری یک شکل اند ) عبارتند از :
این گونه ها به دو نوع تقسیم میشوند :
دارای حلقه دور چشم (Eye ring) ؛ بدون حلقه دور چشم (Non eye ring)
گونه های حلقه دار (eye ring) :
طوطی کوتوله یا مرغ عشق فیشر (fischer lovebird) :
نام علمی Agapornis Fischeri میباشد و هر دو جنس نر و ماده یک شکل هستند.
بدن آنها سبز رنگ است و در قسمت بال و پشت به رنگ سبز تیره بوده
و در قسمت زیر بدن به سبز روشن متمایل میشود و قسمت پیشانی قرمز و نارنجی است .
قسمت گونه و زیر گردن به رنگ نارنجی و انتهای بدن و دم به رنگ آبی و بنفش میباشد.
رنگ نوک قرمز رنگ است و بینی و حلقه دور چشم سفید و پاها خاکستری روشن میباشد.
زیستگاه طبیعی آنها زمینهای مسطح اطراف تانزانیا است .
معمولا به صورت کلونی ( گروهی ) زندگی کرده و در اسارات بسادگی تولید مثل میکنند.
این گونه در ایران فراوان است و بعنوان طوطی برزیلی آن را میشناسند.
طوطی کوتوله یا مرغ عشق نیاسا (Nyasa Lovebird) :
نام علمی این پرنده Agapornis Lilianae است و مرغ عشق لیلین نیز نامیده میشود.
این گونه سبز رنگ بوده و قسمتهای زیر بدن روشن و قسمتهای پشت و بال تیره است.
رنگ سر نارنجی است و قسمت های گونه روشن تر می باشد .
حلقه دور چشم ها در این پرنده بدون پر بوده و رنگ نوک قرمز و رنگ پاها خاکستریست.
این گونه نیز به تازگی توسط انسان در خانه نگهداری میشود
برای اولین بار در سال 1890 توسط خانم لیلین به خانه آورده شد و علت نام همین است.
واین پرنده در کلونی تولید مثل میکند ولی در قفس نیز تولید مثل مینماید.
این گونه کمیاب ترین نوع حلقه دار در اسارت است.
طوطی کوتوله یا مرغ عشق گونه مشکی ( Black-cheeked LoveBird) :
نام علمی Agapornis Nigrigenis و برنگ سبز است و از مرغ عشق نیاسا تیره تر میباشد .
در قسمت زیر و انتهای بدن رنگ سبز روشن است و رنگ سر بین قهوه ای و مشکی است.
رنگ گلو نارنجی و پشت سر به رنگ زرد و سبز زیتونی و رنگ بالها سبز تیره است.
در این پرنده بینی و دور چشمها پر ندارد و رنگ نوک قرمز روشن و پاها خاکستری رنگ است.
این پرنده در جنوب زامبیا و در منطقه آبشار ویکتوریا در زیمبابوه زیست میکند .
این پرنده در طبیعت و اسارت به راحتی تولید مثل میکند و تکثیر میشود .
مرغ عشق ماسک دار Masked Love Bird :
با نام علمی Agapornis Personata و اکثر پرها سبز رنگ هستند.
پرهای پیشانی و قسمت بین چشمها قهوه ای و دودی و اطراف گردن زرد رنگ است .
پوست بینی و حلقه دور چشم سفید و نوک پرنده قرمز و پاها به رنگ خاکستری تیره است .
زیستگاه اصلی این پرنده زیبا شمال تانزانیا است و در سال 1800 شناخته شد .
این گونه در کلونی های بزرگ به صورت آزادانه تولید مثل میکند.
گونه های بدون حلقه (eye ring) :
طوطی کوتوله یا مرغ عشق صورت هلویی (Peachfaced Love Bird) :
با نام علمی Agapornis Roseicollis با رنگ سبز روشن است .
در قسمتهای زیر بدن به رنگ سبز در میاید و پرهای پشت بدن آبی رنگ است.
قسمت جلوی صورت به رنگ قرمز و اطراف آن نیز قرمز روشن است.
در این پرنده نوک قرمز یا کرم رنگ است و رنگ پاها خاکستری می باشد .
صورت هلویی در مناطق جنوب آنگولا زیست میکند و در اواخر سده 17 شناسایی شد.
رنگ سبز آن در ایران معمول تر است و معمولا در اسارت تولید مثل میکنند.
طوطی کوتوله یا مرغ عشق گردن مشکی ( Black-collared Love Bird) :
با نام علمی می پسندم 0 نمی پسندم 0
تعداد بازديد : 234
تاریخ انتشار: جمعه 9 فروردين 1392 ساعت: 16:28
طوطی برزیلی یک نوع طوطی کوچک بسیار زیبا با بدنی سبز رنگ و سری نارنجی رنگ می باشد که اغلب به عنوان یک حیوان خانگی آرام و شاداب نگهداری می شود و رام ودتسی کردن آن مانند مرغ عشق بسیار آسان می باشد. هوش این طوطی در حد ماکائو می Read More ...
دسته ها : طوطی برزیلی(مرغ عشق واقعی)
طوطی برزیلی یا مرغ عشق واقعی یکی طوطی کوچک اجتماعی و بسیار مهربان است. ۷ گونه آن بومی قاره آفریقا می باشد در حالی که گونه ی سر خاکستری آن بومی ماداگاسکار می باشد. نام مرغ عشق به خاطر سیستم تک همسری و اینکه یک زوج مدت زمان زیادی را Read More ...
دسته ها : طوطی برزیلی(مرغ عشق واقعی)
طوطی برزیلی آبسینیان: طوطی برزیلی آبسینیان نام دیگر آن «طوطی برزیلی بال سیاه» و « طوطی برزیلی کوهستان» و « طوطی کوهستان» است و نام علمی آن Agapornis taranta است. این گونه در سال ۱۸۱۴م توسط طبیعی دان انگلیسی « ادوارد اسمیت استانلی» در اریتره شناسایی گردید و نام Read More ...
تعداد بازديد : 357
تاریخ انتشار: جمعه 9 فروردين 1392 ساعت: 16:28
بلندترین سگ جهان ( شکسته شد )
– 1389/2/17در دسته: جهان جانداران
بلندترین سگ جهان جرج غول پیکر (Giant George) نام دارد که توسط آقای دیوید ناصر در توسان آریزونا نگهداری میشود.
بلندای این سگ از نوک پنجه تا شانه هایش به ۱٫۰۹۲ متر میرسد ،همچنین وزن این سگ غول پیکر ۱۱۱ کیلوگرم است و در ماه ۵۰ کیلوگرم خوراکی مصرف میکند!
جرج غول پیکر
این سگ ۴ ساله نام خود را در کتاب رکوردهای گینس به عنوان بلندترین سگ زنده جهان و بلندترین سگ جهان برای همیشه وارد نمود.
این سگ از نژاد سگ های گریت دین میباشد که نژاد اصلی این سگ ها آلمانیست و یکی از زیباترین و بزرگترین نژادهای سگ در جهان میباشند.
تعداد بازديد : 194
تاریخ انتشار: جمعه 9 فروردين 1392 ساعت: 16:10
دانستنی ها ,انتخاب,تغذیه,روش نگهداری,تولید مثل,رفتار شناسی,بیماری ها و بهداشت,وصدها نکته ضروری دیگر
پنجشنبه چهارم شهریور 1389
اصول نگهداری سنجاب
سنجاب ها را می توان به صورت انفرادی یا جفتی و حتی سه تایی (یک نر و دو ماده) نگهداری کرد.
قفس های باید تا آنجایی که ممکن است بزرگ باشند تابتوان حیوان را به راحتی پرورش داد و اندازۀ آنها بسته به این است که درمحیط باز و یا سر بسته بکار روند،فرق می کند.
اندازۀ استاندارد برای قفس در محیط بسته به عرض،طول و ارتفاع 5/3 متر و در محیط باز 5/4 متر می باشد. ستون و یا میله هایاسکلت قفس که فلزی یا چوبی هستند با شبکۀ سیمی پوشیده شده و از داخل بهشکل محکمی به اسکلت بسته می شوند تا از جویدن اسکلت قفس جلوگیری نماید.درون قفس ها باید دارای کف محکم و پوشیده با کاغذ، تراشه های چوب رنگنشده، ذغال سنگ خشک و یا سنگ ریزه باشد. سعی شود در بستر سنجاب ها از خاکاره استفاده نشود زیرا سبب ایجاد آلرژی و عطسه حیوان می شود.
شبکه های تور سیمی نباید بزرگتر از 3/1 در5/2سانتیمتر باشد. در های قفس ها باید در بالا و پایین محکم بسته شود نه توسطقلاب. به دلیل آن که سنجاب ها مرتباً از توری بالا و پایین میروند،واحتمال باز شدن آنها وجود دارد.
چون سنجاب ها به طور غریزی علاقه مند به نقب زدن یاسوراخ کردن زمین هستند، بنابرین کف قفسهایی که در محیط باز مستقر می شوندباید از بتن، آجرهای فشاری یا توری سیمی ساخته شود.
یکی از دیواره های قفس باید توری نباشد و یا ورقه چوب یا فلز پوشیده شود تا از نفوذ باد جلوگیری کند.
به منظور فراهم کردن محیط مورد علاقه و مخفی گاهسنجاب ها باید از شاخه های درخت، سنگ، طاقچه، وسایل لوله ای، جعبه هایمقوایی، علف خشک، برگ درخت، پوشال و جعبه های آشیانه به قفس ها افزود.
شاخه های درخت برای جویدن ضروری هستند زیرا سنجاببتواند دندانهایشان را در اثر ساییدن تمیز و آراسته نگه دارند و از رشدبیش از حد آنها جلوگیری نمایند.
باید به خاطر داشته باشید که قفس سنجاب را نزدیک بهتلویزیون قرار ندهید، زیرا حیواناتی که قفس آنها نزدیک تلویزیون باشد ازاضطراب شدیدی رنج میبرند. مواجهۀ طولانی آن می تواند منجر به مرگ و یاکاهش نوزادان در هر زایمان میشود.
جعبه های آشیانه:
برای هر سنجاب بالغ، یک جعبۀ آشیانه لازم است تاسنجاب به راحتی بتواند از آن استفاده کرده و استراحت نماید. و اندازۀ آنبرای قفس های داخل منزل تقریباً به ابعاد طول 20، عرض و ارتفاع 15 سانتیمتر و برای قفس های خارج از منزل بهتر است بزرگ تر باشد تا بتوان درزمستان عایق بندی بیشتری کرد. در غیر این صورت خطر سرما می تواند سنجاب هارا تهدید کند.
این لانه ها می تواند روی زمین یا کمی بالاتر رویدیوار قفس وصل شود و با یک سوراخ ورودی به قطر 5 سانتیمتر که داخل لانه رادور از منبع نور نگه می دارد قرار گیرد.سقف این لانه ها باید قابلیت بازشوند گی داشته باشد تا بتوان به سادگی مورد پاک سازی قرار گیرند.
و بهترین زمان برای تمیز کردن لانه ها ماهی یک باراست.و در زمستان هر سه هفته یک بار است.و بعد از اینکه بچه سنجاب ها ازشیر گرفته شدن یعنی 8 تا 10 هفته می توان لانه را تمیز کرد. و زمانی کهلانه پاک سازی شد باید مقداری دانه های خوراکی جایگزین غذاهای اندوخته ایگردد که در حین تمیز کردن از آشیانه برداشته شده است.
و بهتر است مواد لانه گزینی (علف خشک، خرده هایکاغذ و ...) را در اوایل فصل پائیز به منظور استفادۀ سنجاب ها برای زمستاندر اختیار سنجاب ها قرار داد. گرم کردن مصنوعی محل آنها ضرورتی ندارد، اماتهویۀ خوب مهم است.
تغذیه سنجاب ها:
سنجاب ها موجوداتی گیاه خوار و دانه خوار می باشند.و از انواع دانه ها، سبزیجات، میوه ها تغذیه میکنند.
غذاهایی که میتوانند مورد استفاده سنجاب ها قرارگیرند باید دارای ترکیبات زیر باشند:
1- پروتئین خام 25 % 2- چربی 5/7 % 3- فیبر 25/2 % 4- کلسیم 8/0 % 5- فسفر 7/0 %
نسبت کلسیم به فسفر باید در جیرۀ غذایی سنجاب 5/1 به 1 باشد. در غیر این صورت حیوان دچار ((عارضۀ استخوانی)) خواهد شد.
برای پیشگیری از کمبود کلسیم و عارضۀ استخوانی میتوان (بلوک) یا ( آجرهای کلسیم) در قفس قرار داد و یا از شربت کلسیمبعلاوۀ ویتامین های A،D، Cاستفاده نمود.مخصوصاً اگر حیوان از نظر سنیپایین باشد.
سنجاب ها موجوداتی با تنوع غذایی بالا هستند، که در اینجا به تعدادی از آنها اشاره میکنیم:
انواع تخم آفتابگردان،
دانۀ گندم، ذرت، جو دو سر یا صحرائی غلاف دار، گندم سیاه،
دانه هایی که به مصرف قناری میرسد (مثل ارزن)،
غذاهای مخلوط که به صورت پلت ساخته شده اند،
پرتقال، سیب، انواع انگور، آلو، انواع توت، گیلاس، تکه های موز، گوجه سبز
انواع کشمش، کاهو، برگ و گل آفتابگردان، چوب و برگ ذرت، گوجه فرنگی،
میوۀ بلوط، گردو، فندق، میوۀ شاه بلوط شیرین و میوۀ درخت کاج،
شبدر، قارچ،کرفس و...
تذکر: هنگام خریدحیوان، توصیه می شود تا جزئیات غذایی آن از فروشنده گرفته شود به طوری کههیچگونه تغییر ناگهانی در تغذیه قبلی آن رخ ندهد
. به سنجاب بهتر است بادام زمینی داده نشود و اجزاءتیز جو دو سر کامل که غلاف آن جدا نشده است ممکن است به محوطۀ دهان آنهاآسیب رساند.
هسته های آلو یا گوجه نباید برای تغذیۀ سنجاب استفاده شود، چون اینها بالقوه سمی بوده و مسمومیت غذایی ایجاد می کنند.
تولید مثل:
بلوغ جنسی در این حیوان از 12 تا 18 ماهگی آغاز می شود و تا هفت سالگی جفت گیری صورت می گیرد.
دوران فحلی در سنجاب ماده معمولاً 13 تا 14 روز می باشد و دوران آبستنی آنها معمولاً 31 تا 32 روز است.
زمان زایمان در سنجاب ها از نیمۀ اول اسفند تااوایل مهر است. در هر سال یک یا دو زایمان در سنجاب ها دیده می شود کهنوزادان در زایمان دوم کوچکتر از زایمان اول هستند و حدوداً یک ماه پس اززایمان اول متولد می شوند. در هر زایمان معمولاً 3 تا 5 اما ممکن است بین1 تا 10 نوزاد هم متولد شود.
سنجاب ها 8 تا 10 روز به نوزادان خود شیر می دهند.
شیر سنجاب حاوی 6/26 % مواد جامد است که اجزاء آن شامل 3/47 % چربی، 5/34 % پروتئین و 8/12 % کربوهیدرات می باشد.
نوزادان سنجاب با بدنی عاری از مو،با چشمهایی بسته و با طولی برابر 3 سانتی متر متولد می شوند. بدن بچهسنجاب ها در 16 روزگی کاملاً از مو پوشیده می شود و چشمها نیز در حدود 26تا 29 روزگی باز می شود.
در زایمان سنجاب ها اکثر نوزادانزنده می مانند، اما باید سنجاب ماده از هر گونه عامل اضطراب زا نظیرتلویزیون، تمیز کردن لانه، سرکشی مداوم به داخل جعبه نوزادان، صدا هایبلند، در این دوران دور باشد، در غیر این صورت نوزادان ممکن است بی هیچگونه عارضۀ خاصی بمیرند و یا حتی مادر نوزادان را ترک کرده و شیر ندهد ویا آنها را بخورد.
تعداد بازديد : 176
تاریخ انتشار: جمعه 9 فروردين 1392 ساعت: 16:3
سنجاب ایرانی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| سنجاب ایرانی | |
|---|---|
 |
|
| وضعیت بقا | |
| طبقه‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پستانداران |
| راسته: | جوندگان |
| تیره: | سنجابیان |
| سرده: | سنجاب‌ها |
| زیرسرده: | Tenes تامس، ۱۹۰۹ |
| گونه: | S. anomalus |
| نام علمی | |
| Sciurus anomalus گملین، ۱۷۷۸ |
|
سنجاب ایرانی[۱] (نام علمی: Sciurus anomalus) گونه‌ای از جوندگان و از خانوداهٔسنجابیان است. جنگل‌های معتدل مناطقی از ایران، ارمنستان، آذربایجان، گرجستان،یونان، عراق، اسراییل، اردن، لبنان، سوریه و ترکیه زیستگاه این جانور میباشند.
مشخصات ظاهری و تغذیه [ویرایش]
سنجاب ایرانی جانوری متوسط‌الجثه بوده و بین ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتر طول دارد. موهای پشتی آن خاکستری متمایل به قهوه‌ای است و زیر بدن جانور زرد رنگ میباشد. موی سر و پشت دم قرمز حنایی است.[۲] سر و دم قرمزرنگ سنجاب ایرانی مشخصه‌ای است که این پستاندار را از دیگر سنجاب‌های موجود در ایران متمایز می‌سازد با این حال هرچه از جنگل‌های شمال زاگرس به سمت جنوب آن پیش می‌رویم رنگ این جانور دستخوش تغییراتی شده و با کاسته‌شدن از رنگ حنایی آن بیشتر به رنگ نخودی نزدیک میگردد.[۲]
این جانور از میوه‌هایی مانند توت، مغزهایی همچون گردو، بادام، فندق و بلوط، برگ‌ها، جوانه‌ها و پوست درختان تغذیه میکند.[۲] سنجاب ایرانی دانه‌هایی مانند بلوط را در زیر خاک پنهان می‌سازد که این کار او، کمک فراوانی به رشد و تجدید حیات جنگل‌های بلوط در غرب ایران مینماید.[۲]
زیستگاه و وضعیت بقا در ایران [ویرایش]
مهمترین زیستگاه سنجاب ایرانی در ایران، جنگل‌های بلوط سردشت در آذربایجان غربیاست.[۳] در عین حال بیشترین میزان شکار و قاچاق این جانور به منظور فروش آن به عنوان حیوان خانگی نیز در این منطقه صورت می‌پذیرد که همین امر باعث تهدید وضعیت بقای سنجاب ایرانی در کشور شده است. گذشته از آن بسیاری از این جانوران در هنگام و به‌دلیل حمل و نقل نادرست تلف میشوند که خود موجب افزایش نگرانی‌ها در این باره شده است. [۳]
دیگر عاملی که حیات سنجاب ایرانی را تهدید میکند تخریب زیستگاه‌های آن در ایران است.[۴] اسکان عشایر و روستائیان دامدار مناطق غربی در جنگل‌های بلوط این منطقه سبب شده تا آنها برای تغذیهٔ دام‌های خود اقدام به بریدن شاخه‌های درختان بلوط نمایند که همین امر موجب خشکیدن درختان بلوط و در نتیجه از دست رفتن منبع غذایی اصلی سنجاب‌های این منطقه شده که خود تهدیدی جدی برای حیات سنجاب ایرانی به شمار می‌رود.[۴]
منابع
تعداد بازديد : 199
تاریخ انتشار: جمعه 9 فروردين 1392 ساعت: 16:2
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| سنجاب | |
|---|---|
 |
|
| سنجاب خاکستری شرقی (Sciurus carolinensis) |
|
| طبقه‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پستانداران |
| راسته: | جوندگان |
| تیره: | سنجابان |
| گونه‌ها | |
|
پرشمار است: سنجابان را ببینید. |
|
سَنجاب یکی از انواع جوندگان است از خانواده سنجابان (Sciuridae) و جنس آن جنس سنجاب‌ها (Sciurus) نام دارد. این حیوان معمولاً بر بالای درختان زندگی میکند و از مشخصات آن داشتن دم بلند و پر پشت و دستهای کوتاه و پاهای قوی و تنومند و موی ظریف بدن و گوشهای برجسته احاطه شده با پشم و چشمهای بزرگ است. سنجاب در قاره آسیا، آمریکا، اروپا و آفریقا وجود دارد و گونه‌های مختلفی دارد و در طبیعت بر گردو، فندق، بلوط، میوه¬جات و دانه‌ها تغذیه نموده و در صورت دسترسی به لانه پرندگان بر تخم و جوجه پرندگان نیز تغذیه میکند. این حیوان ممکن است که توسط مار، پرندگان شکاری و روباه صید شود. از صفات مشهور سنجاب ذخیره سازی گردو و فندق در شکاف درختان و یا در زیر زمین جهت مصرف آن¬ها در زمستان‌ها است و بررسی‌های صورت گرفته نشان می¬دهند که این حیوان حافظه‌ای بسیار قوی دارد و به راحتی میتواند محل دفن گردو و فندق را یافته و در زمستان که به دست آوردن غذا دشوار میشود از ذخیره غذای خود تغذیه نماید. این حیوان در زبان انگلیسی «Squirrel» و در زبان آلمانی «eichhornchen» و در زبان فرانسوی «ecureuil» و در زبان ترکی «sincap» و در زبان عربی «السنجاب» و در زبان فارسی سنجاب نامیده میشود که این نام ظاهراً از زبان فارسی به زبان عربی راه یافته و برخی افراد به آن «خز موش» و «موش خرما» نیز می‌گویند که واژه موش خرما به غلط بر این حیوان اطلاق شده‌است و به نظر میرسد که واژه خز موش واژه‌ای اصیل و فارسی است که در دوره قبل از اسلام، بر این جانور اطلاق می‌شده‌است. در گذشته‌های دور صید سنجاب در سرزمین خوارزم و جمهوری آذربایجان که بخشی از ایران بوده رایج و متداول بوده‌است و پوست‌های سنجاب خزری و خوارزمی از شهرت خوبی برخوردار بوده‌است. نام دیگر سنجاب در فارسی وَروَره[۱] است که ریشه آن به ریشه هندواروپایی *(o)wer- برمی‌گردد.[۲]
محتویات[نهفتن] |
سنجاب زمینی [ویرایش]
اگر یک سنجاب زمینی با یک مار زنگی که در کمین او نشسته‌است مواجه شود، سنجاب سعی میکند که از خود دفاع کند و پاسخ دفاعی اش نیز بسیار خارق العاده و شگفت انگیز است. سنجاب زمینی معمولاً با مشاهده مار، آرام و بی سر و صدا سر جای خود ایستاده و در مقابل شروع به تکان دادن دم خود میکند، با پاهای خود شروع به پرتاب سنگ کرده و حتی ممکن است گاز نیز بگیرد. دم سنجاب زمینی به هنگام نبرد با مار زنگی بسیار گرم میشود و از خود امواج مادون قرمزی ساطع میکند که موجب به هم خوردن تعادل مار زنگی شده و باعث لغزیدن و لیز خوردن آن میشود.
نژادهای سنجاب [ویرایش]
سنجاب‌ها در سال ۱۸۱۷ میلادی توسط دانشمند المانی «جان فیشر ون والدهایم» در رده بندی علمی قرار گرفتند. خانواده سنجاب‌ها، پنج زیر خانواده دارد که این زیر خانواده‌ها به شرح زیر میباشند:
۱. زیر خانواده سنجاب‌های بزرگ این زیر خانواده یک جنس به نام «سنجاب بزرگ آسیایی» دارد که نام علمی آن Ratufa است.
۲. زیر خانواده سنجاب‌های کوتوله این زیر خانواده یک جنس به نام «سنجاب کوتوله آمریکای جنوبی» دارد که نام علمی آن Sciurillus است.
۳. زیر خانواده سنجاب‌های آمریکایی این زیر خانواده پنج جنس به نام‌های زیر دارد: 1. سنجاب کوچک آمریکایی : که نام علمی آن Sciurillus است. 2. سنجاب زمینی کاکل دار برونیو : که نام علمی آن Rheithrosciurus است. 3. سنجاب درختی آمریکایی و اروپا آسیایی : که نام علمی آن Sciurus است. 4. سنجاب کوهستان مرکزی آمریکا : که نام علمی آن Syntheosciurus است. 5. سنجاب سرخ آمریکایی : که نام علمی آن Tamiasciurus است.
۴. زیر خانواده سنجاب‌های درختی آسیایی این زیر خانواده نه جنس دارد که عبارتند از: 1. سنجاب درختی شرقی : که نام علمی آن Callosciurus است. 2. سنجاب کوتوله آسیایی : که نام علمی آن Exilisciurus است. 3. سنجاب نخل آسیایی : که نام علمی آن Funambulus است. 4. سنجاب تراش گر : که نام علمی آن Glyphotes است. 5. سنجاب کوچک آسیایی : که نام علمی آن Nannosciurus است. 6. سنجاب کوچک سولاوسی : که نام علمی آن Prosciurillus است. 7. سنجاب بزرگ سولاوسی : که نام علمی آن Rubrisciurus است. 8. سنجاب سوندا : که نام علمی آن Sundasciurus است. 9. سنجاب راه راه آسیایی : که نام علمی آن Tamiops است.
۵. زیر خانواده سنجاب‌های درختی آفریقایی این زیر خانواده شش جنس دارد که عبارتند از: 1. سنجاب نخل آفریقایی : که نام علمی آن Epixerus است. 2. سنجاب کمند : که نام علمی آن Funisciurus است. 3. سنجاب خورشیدی : که نام علمی آن Heliosciurus است. 4. سنجاب کوتوله آفریقایی : که نام علمی آن Myosciurus است. 5. سنجاب فرچه‌ای : که نام علمی آن Paraxerus است. 6. سنجاب بزرگ آفریقایی : که نام علمی آن Protoxerus است.
پراکندگی سنجاب [ویرایش]
سنجاب‌ها در مناطق وسیعی از زیستگاه‌های دنیا از جنگل‌های استوایی تا بیابان‌های نیمه خشک یافت می‌گردند این حیوانات را میتوان در تمامی کشورها مشاهده کرد. سنجاب در محیط‌های زیست متنوعی از جنگل‌های استوایی گرفته تا صحراهای نیمه خشک سوزان زندگی میکنند. آنها فقط در مناطق قطبی و صحراهای بسیار خشک قادر به زندگی نیستند. سنجاب‌ها در قاره استرالیا، جزیره ماداگاسکار و آمریکای جنوبی یافت نمی‌شوند. سنجاب معمولاً در درجه اول گیاه خوارند و بر میوه و بذر گیاهان و فندق تغذیه میکنند. آنها همچنین از حشرات، خزندگان کوچک نیز تغذیه میکنند.
نگارخانه [ویرایش]
منابع
تعداد بازديد : 151
تاریخ انتشار: جمعه 9 فروردين 1392 ساعت: 15:58
درباره ما
ورود کاربران
عضويت سريع
پشتيباني آنلاين
آمار
آمار مطالب
کل مطالب : 128 کل نظرات : 0
آمار کاربران افراد آنلاین : 1 تعداد اعضا : 0
آمار بازدید بازدید امروز : 28 بازدید دیروز : 0 ورودی امروز گوگل : 3 ورودی گوگل دیروز : 0 آي پي امروز : 9 آي پي ديروز : 0 بازدید هفته : 29 بازدید ماه : 99 بازدید سال : 1397 بازدید کلی : 6247 اطلاعات شما آی پی : 3.145.47.193 مرورگر : سیستم عامل : امروز : نظرسنجي
جستجو
امکانات جانبی
آمار
وب سایت:
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 29
بازدید ماه : 99
بازدید کل : 6247
تعداد مطالب : 128
تعداد نظرات : 0
تعداد آنلاین : 1
Alternative content
تبادل لینک هوشمند
خبرنامه
براي اطلاع از آپيدت شدن سایت در خبرنامه سایت عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود
